Beemster toch los bij internationale Jazzkia
Muziek - Zondagmiddag live met Jazzkia, Saskia Laroos Jazz Quartet. Zondagmiddag bijgewoond in Onder de Linden te Middenbeemster.
Concert op 19 februari
gepubliceerd op 20 februari 2017 in Dagblad Waterland
geschreven door Faralda Houthuijsen
download pdf
Muziek - Zondagmiddag live met Jazzkia, Saskia Laroos Jazz Quartet. Zondagmiddag bijgewoond in Onder de Linden te Middenbeemster.
Concert op 19 februari
gepubliceerd op 20 februari 2017 in Dagblad Waterland
geschreven door Faralda Houthuijsen
download pdf
Ze trekt de hele wereld over en stond al op grote jazzpodia en -festivals. Toch maakte Saskia Laroo ruimte in haar agenda om in Onder de Linden op te treden. Dat deed ze met haar jazzkwartet Jazzkia.
De middag begint enigszins mat. Laroo tast haar publiek af en de band heeft enkele maten nodig om de juiste toon te zetten. Het publiek kijkt de kat uit de boom en komt pas na de pauze echt los. Rustige eigen composities moeten het ijs breken. In begeesterde solo's worden de leden van de band voorgesteld. Laroo zelf toont dat haar trompet weinig geheimen voor haar heeft en neemt daarnaast de saxofoon ter hand, waar ze ook goed weg mee weet. Dankzij zijn krachtige aanslag lijkt Warren Byrd de groep te leiden vanaf de vleugel en hij zingt regelmatig mee; vaak met humor in de betekenisloze klanken die hij soms zingt. Daniel Gueli vormt een stevige basis op de contrabas en geeft ook op elektrische bas een aantal knappe solo's weg. Sven Rozier houdt het ritme strak op het drumstel. Aan de hand van het repertoire geeft Laroo enkele achtergronden van de bandleden prijs. De ouders van Warren komen bijvoorbeeld uit Georgia, dus zingt hij 'Georgia on my mind'. Warren zelf komt uit Hartford, Connecticut, dus zingt hij ook 'Hartford is my home'. Voor andere nummers komt hij achter de piano vandaan. Peter Engelenberg, organisator van de middag neemt zijn plaats aan het klavier in. Dat doet hij prima, maar zijn spel is minder dominant dan dat van Warren. In de tweede helft van het programma doet het publiek mee door te neurien, klappen en commentaar te geven op de praatjes van Laroo. In de toegift, 'Route 66', voegt Warren een vraag-en-antwoordspel in met klanken die eenvoudig beginnen, maar steeds moeilijker worden. Het publiek pakt ze allemaal wonderlijk goed op. Jazzkia zweept het enthousiasme verder op met de 'Beemsterswing', waar Laroo na een lange zoektocht op stuitte. Zoals gebruikelijk in jazz improviseert Laroo al zingend een refreintje, dat door de bezoekers wordt overgenomen. 'Ja ja, we zijn in de Beemsterswing' zal nog lang nagalmen in de oren van de vele bezoekers van Onder de Linden
De middag begint enigszins mat. Laroo tast haar publiek af en de band heeft enkele maten nodig om de juiste toon te zetten. Het publiek kijkt de kat uit de boom en komt pas na de pauze echt los. Rustige eigen composities moeten het ijs breken. In begeesterde solo's worden de leden van de band voorgesteld. Laroo zelf toont dat haar trompet weinig geheimen voor haar heeft en neemt daarnaast de saxofoon ter hand, waar ze ook goed weg mee weet. Dankzij zijn krachtige aanslag lijkt Warren Byrd de groep te leiden vanaf de vleugel en hij zingt regelmatig mee; vaak met humor in de betekenisloze klanken die hij soms zingt. Daniel Gueli vormt een stevige basis op de contrabas en geeft ook op elektrische bas een aantal knappe solo's weg. Sven Rozier houdt het ritme strak op het drumstel. Aan de hand van het repertoire geeft Laroo enkele achtergronden van de bandleden prijs. De ouders van Warren komen bijvoorbeeld uit Georgia, dus zingt hij 'Georgia on my mind'. Warren zelf komt uit Hartford, Connecticut, dus zingt hij ook 'Hartford is my home'. Voor andere nummers komt hij achter de piano vandaan. Peter Engelenberg, organisator van de middag neemt zijn plaats aan het klavier in. Dat doet hij prima, maar zijn spel is minder dominant dan dat van Warren. In de tweede helft van het programma doet het publiek mee door te neurien, klappen en commentaar te geven op de praatjes van Laroo. In de toegift, 'Route 66', voegt Warren een vraag-en-antwoordspel in met klanken die eenvoudig beginnen, maar steeds moeilijker worden. Het publiek pakt ze allemaal wonderlijk goed op. Jazzkia zweept het enthousiasme verder op met de 'Beemsterswing', waar Laroo na een lange zoektocht op stuitte. Zoals gebruikelijk in jazz improviseert Laroo al zingend een refreintje, dat door de bezoekers wordt overgenomen. 'Ja ja, we zijn in de Beemsterswing' zal nog lang nagalmen in de oren van de vele bezoekers van Onder de Linden
